Οι Μάγοι της Βηθλεέμ
Όταν έφτασαν οι Μάγοι στη Βηθλεέμ και ήλθαν στην οικία την οποία υπέδειξε το θαυμαστό αστέρι που τους οδηγούσε, είδαν «το παιδίον», τον νεογέννητο Χριστό, με την Παναγία Μητέρα Του, και αφού έπεσαν στη γη και προσκύνησαν, «ανοίξαντες τους θυσαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν» (Ματθ. β’ 11). Άνοιξαν τα θυσαυροφυλάκιά τους και Του πρόσφεραν δώρα, χρυσάφι και από τα πολύτιμα αρώματα της Αραβίας λιβάνι και σμύρνα.
Ασφαλώς οι Μάγοι της Ανατολής ήταν σοφοί άνθρωποι και πρόσφεραν τα δώρα τους με πολύ σύνεση. Οπωσδήποτε και ο φωτισμός του Θεού τους οδήγησε να κάνουν κάποια προσφορά που είχε βαθύ και μυστικό συμβολισμό. «Δώρα προσήγον, της μεν ιουδαϊκής απηλλαγμένα παχύτητος· ουδέ γαρ πρόβατα και μόσχους έθυσαν· της δε εκκλησιαστικής εγγύς όντα φιλοσοφίας», λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Τα δώρα που πρόσφεραν ήταν ξένα προς την ιουδαϊκή προσκόλληση στην ύλη. Γι’ αυτό δεν θυσίασαν πρόβατα και μοσχάρια· σχεδόν άγγιζαν τη χριστιανική πνευματικότητα.
Οι περισσότεροι ερμηνευτές και υμνογράφοι αλληγορούν ως εξής τα δώρα:
Ο μεν χρυσός είναι σύμβολο της βασιλείας, διότι οι υπήκοοι πληρώνουν το χρυσάφι ως φόρο στους βασιλείς.
Ο δε λίβανος είναι σύμβολο της θεότητος, διότι προσφέρουμε θυμίαμα στο Θεό καίγοντας λιβάνι.
Η δε σμύρνα είναι σύμβολο νεκρώσεως, διότι με αυτήν στα αρχαία χρόνια άλειφαν τους νεκρούς. Έδειξαν λοιπόν οι Μάγοι μ’ αυτά που πρόσφεραν, ότι το παιδί αυτό, και βασιλιάς είναι· και Θεός είναι· και θα πεθάνει ως άνθρωπος για τη σωτηρία των ανθρώπων.
«Τους θησαυρούς αυτών προθύμως ανοίξαντες, δώρα τίμια προσέφερον. Δόκιμον χρυσόν, ως βασιλεί των αιώνων. Και λίβανον, ως Θεώ των όλων. Ως τριημέρω δε νεκρών, σμύρναν τω Αθανάτω»
Ποτέ άλλοτε δεν ήρθαν στη γέννηση ενός βασιλιά εκπρόσωποι άλλου έθνους να τον προσκυνήσουν. Άρα δεν είναι βασιλιάς των Ιουδαίων, είναι βασιλιάς όλου του κόσμου. Ποτέ άλλοτε βασιλιάς δεν δέχθηκε τέτοιο πόλεμο από την αρχή της βασιλείας Του και εξακολουθεί πάντοτε να πολεμείται και πάντοτε να νικά. Ο Ηρώδης πεθαίνει· και Αυτός ζει. Και όλοι οι Ηρώδες περνούν, σβήνουν και χάνονται· και Αυτός ζει! «Μυστήριον ξένον και παράδοξον», τι περισσότερο μπορεί να ζητήσει ο άνθρωπος, όταν ο Θεός γίνεται άνθρωπος;
Για τούτο κάθε Χριστούγεννα, που βλέπουμε τους Μάγους της Ανατολής να προσφέρουν τα δώρα τους, «χρυσόν και λίβανον και σμύρναν», συγκινούνται βαθύτατα οι ψυχές μας, κι έτσι ξεκινάμε για τη Βηθλεέμ με τις καρδιές μας να σκιρτούν γεμάτες ευγνωμοσύνη!
Πορεία προς τη Βηθλεέμ, Αρχιμ. Αστέριου Χατζινικολάου