Πρέπει ο χριστιανός ν’ αγαπάει τους αμαρτωλούς;
Πρέπει ο χριστιανός ν’ αγαπάει τους αμαρτωλούς;

Πρέπει ο χριστιανός ν’ αγαπάει τους αμαρτωλούς;

Πρέπει ο χριστιανός ν’ αγαπάει τους αμαρτωλούς;

Και βέβαια πρέπει να τους αγαπάει, όσο βαριά κι αν είναι τα αμαρτήματά τους. Παρά την αμαρτωλότητά τους, δεν παύουν να είναι αδερφοί μας με τη δυνατότητα της μετάνοιας και της διορθώσεως.


Το δικό μας χρέος είναι ν’ αγαπάμε ακόμα και τους πιο κακούς ανθρώπους ως παιδιά του ουράνιου Πατέρα και ως αδέρφια μας εξαγορασμένα με το πανάγιο Αίμα του Χριστού.

«Να μη μισήσεις τον αμαρτωλό», λέει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος, «γιατί όλοι είμαστε ένοχοι. Αν τον αποστέργεις για χάρη του θελήματος του Θεού, κλάψε γι’ αυτόν. Και γιατί τον μισείς; Μίσησε τις αμαρτίες του και προσευχήσου γι’ αυτόν. Έτσι θα μοιάσεις στον Χριστό, που δεν αγανακτούσε με τους αμαρτωλούς, αλλά προσευχόταν γι’ αυτούς. Δεν βλέπεις πώς έκλαψε για την Ιερουσαλήμ; «Όταν πλησίασε», λέει το Ευαγγέλιο, «και είδε την πόλη, έκλαψε γι’ αυτήν» (Λουκ. 19:41). Σε πολλά πράγματα μας εξαπατάει κι εμάς ο διάβολος. Γιατί, λοιπόν, να μισούμε τον άνθρωπο που, όπως κι εμείς, εξαπατήθηκε από το διάβολο; Γιατί μισείς τον αμαρτωλό, άνθρωπέ μου; Μήπως επειδή δεν είναι ενάρετος σαν κι εσένα; Και πού είναι η αρετή σου, αφού δεν έχεις αγάπη; Γιατί, αντί να κλαις γι’ αυτόν, τον κατατρέχεις; Υπάρχουν άνθρωποι που από άγνοια, αν και θεωρούνται διακριτικοί, οργίζονται για τις πράξεις των αμαρτωλών».

Από το βιβλίο: Γέροντος Ευστρατίου (Γκολοβάνσκι),

Απαντήσεις σε ερωτήματα χριστιανών. Ιερά Μονή Παρακλήτου, 2012.