Χαῖρε, στολή τῶν γυμνῶν παρρησίας
Στον στίχο των Χαιρετισμών “Χαῖρε, στολή τῶν γυμνῶν παρρησίας”, τονίζεται η γύμνια των πρωτοπλάστων μετά την έξωση από τον Παράδεισο. Οι άνθρωποι απογυμνώθηκαν από κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με τον Θεό. Και το ερώτημα του Θεού προς τον Αδάμ “πού κατάλαβες ότι είσαι γυμνός;” έμεινε αναπάντητο για αιώνες. Γυμνοί και απορημένοι στο περιθώριο.
Εμείς που πλαστήκαμε να γίνουμε συνδημιουργοί της φύσεως με τη χάρη του Θεού, στεκώμαστε γυμνοί και τετραχηλισμένοι. Και έρχεται η Παναγία δεχόμενη τον Κύριο στα σπλάχνα της και γίνεται το ιμάτιο που θα καλύψει την ανθρώπινη γύμνια. Με τη Σάρκωση του Θεού Λόγου καλύπτεται η γύμνια και το κενό στην αγάπη και την γνώση. Τώρα έχουμε το λαμπερό χιτώνα που φωτίζεται με το φως της Αναστάσεως του Κυρίου που καλούμαστε όλοι να φορέσουμε. Για να καλύψει τα πάθη και τις αδυναμίες μας και να γίνουμε λαμπροί. Η Παναγία είναι η αιτία αυτού του ενδύματος. Για αυτό την λατρεύουμε και προσευχόμαστε σε Αυτήν. Είναι η αιτία να ξαναβρούμε τη σχέση μας και την επικοινωνία μας με τον Θεό.