Εκδρομή κοριτσιών γυμνασίου-λυκείου 2019
Απόδραση! Μια λέξη που εμπεριέχει τη λέξη Δράση. Επομένως, τα κατηχητικά σχολεία των κοριτσιών του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Κιλκίς ήταν αδιανόητο να μην πραγματοποιήσουν και φέτος μια ακόμα απόδραση σε κάποιο τόπο της χώρας μας. Έτσι τώρα ήταν η σειρά των Καλαβρύτων και του Ναυπλίου, με μια υπέροχη τριήμερη εκδρομή όπου βάλαμε το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων αντικρίζοντας κατάματα την Ελληνική ιστορία από τους προϊστορικούς χρόνους έως και την σύγχρονη περίοδο του Ελληνικού κράτους.
Το όμορφο ταξίδι μας ξεκίνησε νωρίς το πρωί και συγκεκριμένα στις 4:30 τα ξημερώματα στις 21.2.2019.
Στις 11 το πρωί φτάσαμε στο Κήπο των Ηρώων στο Μεσολόγγι, ένα μέρος αφιερωμένο στον αγώνα των ελεύθερων πολιορκημένων. Στον Κήπο υπάρχει ένας τύμβος με οστά των αγωνιστών, ο τάφος του Μάρκου Μπότσαρη και άλλων αγωνιστών από διάφορες εποχές της ιστορίας, προτομές Μεσολογγιτών και πολλά μνημεία από άλλες χώρες. Έξω από τον Κήπο, διαβάσαμε το μνημείο με την απόφαση για την έξοδο, και αναλογιστήκαμε τις συγκλονιστικές στιγμές που βίωσε η ανθρώπινη ύπαρξη. Τέλος συγκινημένες τραγουδήσαμε «ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ…» αποτίοντας ελάχιστο φόρο τιμήςστους ήρωες αυτούς.
Στη συνέχεια με σύμμαχό μας τον υπέροχο καιρό περάσαμε από την Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου ή Χαρίλαου Τρικούπη, η οποία αποτελεί ορόσημο της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Επόμενη μας στάση το χωριό Διακοφτό. Εκεί επιβιβαστήκαμε στον οδοντωτό σιδηρόδρομο όπου με γέλια, χαρές, ανέκδοτα (εξ ού και το σλόγκαν της εκδρομής «ο Τοτός και ο οδοντωτός») και πολλά τραγούδια, μετά από μιας ώρας υπέροχη διαδρομή μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού, φτάσαμε στο πανέμορφα Καλάβρυτα.
Στο μοναστήρι είναι το λάβαρο της ορκωμοσίας των αγωνιστών του 1821, τα χρυσοκέντητα άμφια του Παλαιών Πατρών Γερμανού και η διαθήκη του Γρηγορίου Έ.
Επιστρέφοντας στα μαρτυρικά Καλάβρυτα επισκεφτήκαμε τον λόφο του Καπή, όπου γράφτηκε με αίμα η πιο μαύρη σελίδα της πόλης.
Εκεί οδηγήθηκαν όλοι οι άνδρες από 12 ετών και πάνω και εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στις 13.12.1943. Γεμάτες συγκίνηση ψάλλαμε τον εθνικό ύμνο.
Στη συνέχεια πήγαμε σε ένα από τα ομορφότερα προσκυνήματα, την Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, την παλαιότερη στην Ελλάδα, η οποία κατέχει μια μοναδική εικόνα, αυτή της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας, φιλοτεχνημένη από κερί και μαστίχα από τον Ευαγγελιστή Λουκά και ευλογημένη από την ίδια την Παναγία.
Γεμάτες υπέροχες αναμνήσεις καταλήξαμε στο Ναύπλιο αργά το βράδυ. Την επόμενη μέρα το πρωί επισκεφτήκαμε το Παλαμήδι και θαυμάσαμε την πανοραμική θέα προς το Ναύπλιο, ενώ επισκεφτήκαμε και τη φυλακή του Κολοκοτρώνη.
Ακολούθησε η επίσκεψη μας στην Επίδαυρο, όπου τα κορίτσια μας εντυπωσιασμένα, θέλοντας να «δοκιμάσουν» την ακουστική του μοναδικού αυτού θεάτρου απήγγειλαν στίχους από την Αντιγόνη του Σοφοκλή.
Έτσι εντυπωσιασμένες οδεύσαμε προς την Ι. Μονή Καλαμίου, το πανέμορφο αυτό μοναστήρι που μας συγκίνησε και μας ενθουσίασε με τη φιλοξενία του, τη ζεστή και πνευματική του ατμόσφαιρα.
Το απόγευμα καταλήξαμε στο Ναύπλιο, όπου μετά από μια σύντομη αλλά περιεκτική ξενάγηση από την ξεναγό της καρδιάς μας Ελένη Μπουφίδου, δόθηκε ελεύθερος χρόνος για περιήγηση, φαγητό και ξεκούραση.
Το επόμενο πρωί πήραμε το δρόμο της επιστροφής, κάνοντας στάση στις επιβλητικές Μήκυνες, στον τάφο του Ατρέα, αλλά και στη Λάρισα, όπου μέσα σε ζεστή ατμόσφαιρά, μετά τον εσπερινό ο πατήρ Αθανάσιος μας μίλησε για την συγχωρητικότητα.
Μια επιστροφή με πολύ τραγούδι και παιχνίδι, γιατί παρόλο που η εκδρομή μας έφτανε στο τέλος της, όλα τα εφόδια που πήραμε και όλη η ευλογία που λάβαμε θα μας συντροφεύουν για πάντα. Όλα σε αυτή την εκδρομή ήταν όμορφα κι αυτό γιατί ο Θεός ήταν ανάμεσα μας.
Αυτό όμως που μας έδωσε επίσης μεγάλη χαρά ήταν η συντροφιά μας. Η παρουσία της κάθε μιας από τις συναγωνίστριες μας , μας έκανε να πιστέψουμε και να νιώσουμε ότι δεν είμαστε μόνες. Έχουμε πρώτα το Θεό και ύστερα η μια την άλλη.