Εύβοια-Αίγινα-Αθήνα
Επιτέλους! Ο Πανάγαθος Κύριος ξημέρωσε τη μέρα που όλες περιμέναμε με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία! Για άλλη μια χρονιά ξεκινάμε την καθιερωμένη εκδρομή του κατηχητικού μας! Τα ευχαριστώ είναι ζωγραφισμένα στα φωτεινά πρόσωπά μας, πριν ακόμα ξεκινήσουμε το ευλογημένο αυτό ταξίδι… γιατί το ξέρουμε… το νιώθουμε …οι άγιοι είναι μαζί μας… μας συντροφεύουν , μας δυναμώνουν, μας καλούν κοντά τους!
Αναχωρούμε λοιπόν…6:30 το πρωί και κατευθυνόμαστε προς τις Ροβιές της Εύβοιας, στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ, ο οποίος πέρα από σπουδαίο άγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, υπήρξε και φωτισμένος δάσκαλος με μεγάλη προσφορά στην παιδεία του υπόδουλου γένους μας. Γνωρίζουμε ότι εκεί θα συναντηθούμε με ακόμη έναν μεγάλο και πολύ αγαπητό άγιο των ημερών μας, τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη. Ακούμε πολλά για τη ζωή του και τις ένθεες αρετές του και τον παρακαλούμε να μας μεταγγίσει την αγάπη του για τον Θεό και τους ανθρώπους. Θαυμάζουμε την ταπείνωσή και το ασκητικό του φρόνημα και παίρνουμε δύναμη για τον δικό μας αγώνα!
Απίστευτη χάρη και χαρά μας οδηγούν στο επόμενο προσκύνημα, στο Προκόπι Ευβοίας, στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο. «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού» αναφωνούμε ακούγοντας με ιδιαίτερη συγκίνηση τη ζωή του αγίου, την αξιοθαύμαστη καρτερία του στα βασανιστήρια. Δόξασε τον Θεό ανάμεσα σε αλλόδοξους και αλλόπιστους και ο Θεός του απάντησε δοξάζοντάς τον στον ουρανό και τη γη. Αξιωνόμαστε τώρα κι εμείς να προσκυνήσουμε με ιερό δέος, τη Λάρνακα με το άφθαρτο λείψανό του και του ζητάμε να μας βοηθήσει να γίνουμε μιμητές του να αποκτήσουμε κι εμείς στέρεη πίστη και να αναφωνήσουμε μαζί με εκείνον « ποιος μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Χριστού μου; Θλίψης ή στενοχώρια ή διωγμός ή γυμνότης ή αιχμαλωσία;»
Ο ήλιος αρχίζει να δύει και η ημέρα τελειώνει… Κατευθυνόμαστε προς την Αθήνα, στο ξενοδοχείο μας στη Γλυφάδα… Το σώμα κουρασμένο αλλά η ψυχή όλη φως! Είναι η χάρις που αφειδώλευτα μας χάρισαν οι άγιοι μας!
Ξημέρωσε και πάλι…ο Άγιος Μηνάς και ο Άγιος Νεκτάριος μας περιμένουν στην Αίγινα! Περνάμε το πυκνό πευκοδάσος της Αίγινας, σιγοτραγουδώντας αγαπημένα τραγούδια του κατηχητικού μας και φτάνουμε στο γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Μηνά, που ιδρύθηκε το 1952 από τον ονομαστό γέροντα Αμφιλόχιο Μακρή της Πάτμου. Όπως κάθε μοναστήρι έτσι κι αυτό του Αγίου Μηνά αποτελεί καταφύγιο για όλους εκείνους τους προσκυνητές που αναζητούν γαλήνη. Αναχωρούμε εφοδιασμένες με τα πνευματικά δώρα του Αγίου Μηνά και κάνουμε ένα σύντομο πέρασμα από τον ναό της Αφαίας Αθηνάς που αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα αρχαϊκής αρχιτεκτονικής. Λέγεται μάλιστα ότι ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης στηρίχτηκαν σε αυτό το πρότυπο του ναού προκειμένου να σχεδιάσουν αργότερα τον Παρθενώνα.
Ήρθε η στιγμή να κατευθυνθούμε προς το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου, του προστάτη της Αίγινας. Μπροστά στον τάφο του Αγίου η κάθε μια μας εναποθέτει το πρόβλημα τη δυσκολία της… με ευλάβεια και ιερό δέος. Η ζωντανή παρουσία του Αγίου μας συγκλονίζει και μας συγκινεί… μας γεμίζει δύναμη, ελπίδα και δυναμώνει την πίστη μας!
Έφτασε όμως η ώρα της επιστροφής στη βάση μας, στην Αθήνα, για να επισκεφτούμε το Μουσείο των Ψευδαισθήσεων που ομολογουμένως εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη!
Άλλη μια ευλογημένη μέρα φτάνει στο τέλος της… Αύριο ξημερώνει Κυριακή! Χτυπούν οι Αθηναϊκές καμπάνες και μας καλούν! Ξεκινάμε λοιπόν για τον εκκλησιασμό μας στον Μητροπολιτικό Ναό μέσα στον οποίο βρίσκονται οι λάρνακες του Αγίου Γρηγορίου του Ε΄ και της Αγίας Φιλοθέης . Πόση χάρη Θεέ μου! Αυτή η γη είναι πράγματι ποτισμένη με αίμα Αγίων… Αγίων που πρεσβεύουν για τη Σωτηρία μας… Κι εμείς; Να… σαν ελάχιστη προσφορά το ταξίδι αυτό, που μας χαριτώνει, μας ανυψώνει… κατεβάζει στη γη τον Ουρανό!
Κάπου εδώ ξέρουμε ότι πλησιάζει η ώρα της επιστροφής… Γεμάτες συγκίνηση που ο Θεός μας αξίωσε να προσκυνήσουμε τα ιερά λείψανα των Αγίων μας… αυτών που οικοδόμησαν ταπεινά τον κρυπτόν της καρδίας άνθρωπον… που με την ισάγγελη ζωή τους αποτέλεσαν το εφαρμοσμένο Ευαγγέλιο!
Δόξα τω Θεώ! Χαρούμενες εφηβικές φωνές πάλλονται με δύναμη και χάρη! Οι ώρες της επιστροφής δεν μας αποθαρρύνουν! Το τραγούδι μας γίνεται όλο και πιο θερμό όλο και πιο ζωντανό..κάνοντας τις καρδιές μας να προσεύχονται θερμά… Κάνε θεέ μου να τα ζήσουμε και πάλι όλα αυτά τα θαυμαστά!!!