Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος
Χαίρε της εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος! Έχουμε δει όλοι κάστρα είτε από κοντά είτε σε τοιχογραφίες. Έκτος από τα τείχη που αγκαλιάζουν τριγύρω την πόλη και την προστατεύουν, ξεχωρίζουν που και που και κάποια πιο ψηλά χτίσματα, οι πύργοι, απ’ όπου και δίνονταν οι πιο δυνατές αμυντικές μάχες. Αυτός λοιπόν ο πύργος της εκκλησίας είναι ξεκάθαρα η Παναγία. Και πολλές φορές, σκεπτόμενοι ανθρώπινα, απορούμε πως η εκκλησία αντέχει έχοντας έξωθεν μάχες και έσωθεν πολέμους.
Αντέχει γιατί έχει πύργο της την Παναγία. Και τα δαιμόνια ακόμη που πολεμούν την εκκλησία σκοντάφτουν απάνω σε αυτόν τον πύργο και συντρίβονται. Και η προστασία αυτή είναι διαρκής. Ακούμε στους στίχους των χαιρετισμών το χαίρε θησαυρέ της ζωής αδαπάνητε! Η Παναγία είναι λοιπόν αδαπάνητος θησαυρός, που δεν τελειώνει ποτέ για τον κάθε χριστιανό και μας δίνει ζωή γιατί μας συνδέει απευθείας με τον Χριστό. Και σώζει ακόμη η Παναγία μας το κάθε μέλος της εκκλησίας ξεχωριστά ασχέτως ηλικίας, φύλου, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Νοιάζεται για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά. Γιαυτό και την λέμε Μάνα μας την Παναγία. Χαίρε ψυχής της εμής σωτηρία! Έχει βαρκούλα σωτηρίας και φάρμακο θεραπείας μοναδικό για τον καθένα μας η Παναγία. Η Μάνας μας Παναγία δεσπόζει και στο ναό, στην κόγχη του ιερού και στα σπίτια μας και στις καρδιές μας. Σε κάθε κίνδυνο προστρέχουμε σε αυτή φωνάζοντας, Παναγία μου! Έτσι τη ζούμε, έτσι θα τη ζούμε οι χριστιανοί μέχρι της συντελείας του αιώνος. Γιαυτό όσο και αν χτυπάει ο διάβολος δεν θα καταφέρει τίποτε. Ας έχουμε όλοι τη χάρη της Παναγίας μας.