Προς Εφεσίους επιστολή
Σε απόδοση Π. Τρεμπέλα
α’ 1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·
1 Εγώ ο Παύλος, που είμαι απόστολος του Ιησού Χριστού σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, γράφω την επιστολή αυτή σ’ εκείνους που αγιάσθηκαν με το βάπτισμα για να ζουν στο εξής αγία ζωή, κατοικούν στην Έφεσο και είναι πιστοί και ενωμένοι πνευματικώς με τον Χριστό Ιησού.
α’ 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
2 Σας εύχομαι να είναι επάνω σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
α’ 3 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ,
3 Να είναι ευλογημένος και δοξασμένος ο Θεός, τον οποίο ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός έχει Πατέρα ως προς τη θεία του φύση, και Θεό ως προς την ανθρώπινη, διότι μας μετέδωσε κάθε πνευματική ευλογία, την οποία μας χάρισε διαμέσου του Χριστού απ’ τον ουρανό, για να μας οδηγήσει στον ουρανό.
α’ 4 καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ
4 Και μας έδωσε τις ευλογίες αυτές σύμφωνα με την εκλογή που μας έκανε για να μας ενώσει με τον Χριστό. Και έκανε την εκλογή μας αυτή προτού γίνει ο κόσμος, με το σκοπό, όταν θα ερχόταν ο καιρός να γεννηθούμε και να ζήσουμε στη γη, να είμαστε άγιοι και άμεμπτοι ενώπιον του.
α’ 5 προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,
5 Και μέσα στην αγάπη του μας προόρισε να υιοθετηθούμε και να γίνουμε παιδιά του διαμέσου του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με την αγαθή θέληση που έχει να σωθούμε,
α’ 6 εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ,
6 για να υμνείται έτσι και να δοξάζεται το μεγαλείο της χάριτος και των πλούσιων δωρεών του, με τις οποίες μας χαρίτωσε μέσω του αγαπημένου του Υιού.
α’ 7 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ,
7 Και πραγματικά είναι μεγάλη και ένδοξη η χάρις του, αφού με την ένωση και την κοινωνία μας με τον Υιό του αποκτήσαμε την απελευθέρωσή μας με το αίμα του, το οποίο έδωσε ως λύτρο για την εξαγορά μας. Κι έτσι λάβαμε την άφεση των αμαρτιών σύμφωνα με τον πλούτο της χάριτός του.
α’ 8 ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει,
8 Και μας έδωσε τόσο πλούσια τη χάρη του αυτή, ώστε να ξεχειλίζει και να περισσεύει σε μας με κάθε σοφία, για να γνωρίσουμε αυτόν και τα μυστήριά του, και με κάθε φρόνηση, για να κανονίζουμε συνετά τα ζητήματα της πρόσκαιρης ζωής μας.
α’ 9 γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ
9 Και μας έκανε σοφούς και φρόνιμους με το να μας γνωστοποιήσει το θέλημά του, που ήταν κρυμμένο και δεν μπορούσαμε μόνοι μας να το μάθουμε, διότι το είχε προσχεδιάσει μόνος του, σύμφωνα με την αγαθή θέληση που είχε να σώσει τον άνθρωπο, και το είχε κρυμμένο στα βάθη της αγάπης του.
α’ 10 εἰς οἰκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ, τὰ ἐπὶ τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, ἐν αὐτῷ,
10 Σκοπός του σχεδίου αυτού ήταν η τακτοποίηση του οίκου του, δηλαδή της Εκκλησίας του. Η τακτοποίηση και οικονομία αυτή θα πραγματοποιούνταν όταν θα συμπληρώνονταν οι καθορισμένοι χρόνοι και θα ερχόταν ο κατάλληλος καιρός για να συνενώσει τα πάντα στο πρόσωπο του Χριστού φέροντάς τα σε κοινωνία μαζί του, δηλαδή και τους αγγέλους του ουρανού και τους ανθρώπους της γης, που εξαιτίας των αμαρτιών τους ήταν τελείως χωρισμένοι από τον ουράνιο κόσμο. Και έκανε την ένωση αυτή διαμέσου του ίδιου του Χριστού.
α’ 11 ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώθημεν προορισθέντες κατὰ πρόθεσιν τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,
11 Μέσω αυτού, του Χριστού δηλαδή, και εμείς εκλεχθήκαμε σαν να μας έπεσε κλήρος, χωρίς να κοπιάσουμε. Αλλά εάν η εκλογή μας αυτή έγινε χωρίς εμείς να την περιμένουμε, δεν ήταν όμως τυχαία και άγνωστη στο Θεό. Προορισθήκαμε και εκλεχθήκαμε σύμφωνα με το προαιώνιο σχέδιο του Θεού, ο οποίος όλα τα ενεργεί σύμφωνα με την ελεύθερη κρίση και απόφαση του θελήματός του,
α’ 12 εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον δόξης αὐτοῦ, τοὺς προηλπικότας ἐν Χριστῷ·
12 για να είμαστε εκείνοι που θα υμνούμε τη δοξασμένη αγαθότητά του, εμείς οι Ιουδαίοι Χριστιανοί, που είχαμε από πριν στηρίξει την ελπίδα μας στο Μεσσία Χριστό.
α’ 13 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, τὸ εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν, ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ Πνεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ,
13 Αλλά κι εσείς που ήσασταν κάποτε ειδωλολάτρες, με την ένωση και κοινωνία σας με τον Χριστό, αφού ακούσατε το λόγο του κηρύγματος που είναι η ίδια η αλήθεια, δηλαδή το χαρμόσυνο κήρυγμα της σωτηρίας σας, κι αφού πιστέψατε σ’ αυτό, σφραγισθήκατε με τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Θεού.
α’ 14 ὅς ἐστιν ἀρραβὼν τῆς κληρονομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ.
14 Και το Άγιον Πνεύμα είναι ο αρραβώνας που μας δόθηκε ως εγγύηση για την κληρονομιά μας. Και η κληρονομιά αυτή της αιώνιας βασιλείας θα μας δοθεί, για να ελευθερωθεί ο λαός που ανήκει στο Χριστό και είναι κτήμα του, κι έτσι να υμνείται η δόξα του.
α’ 15 Διὰ τοῦτο κἀγώ, ἀκούσας τὴν καθ’ ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους,
15 Επειδή λοιπόν κι εσείς συγκαταλέγεσθε στο λαό του Χριστού, γι’ αυτό κι εγώ, σαν άκουσα την πίστη που έχετε στον Κύριο Ιησού, καθώς και την αγάπη που δείχνετε χωρίς εξαιρέσεις σ’ όλους τους Χριστιανούς,
α’ 16 οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου,
16 δεν παύω να ευχαριστώ τον Θεό για σας και να μνημονεύω τα ονόματά σας στις προσευχές μου.
α’ 17 ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,
17 Και ζητώ σ’ αυτές, ο Θεός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατήρ στον οποίο ανήκει η δόξα, να σας δώσει πνευματικό χάρισμα σοφίας και φανερώσεως των θείων αληθειών, για να φωτισθείτε και να λάβετε κατά το δυνατόν τέλεια γνώση της αγαθότητός του και του άπειρου μεγαλείου του.
α’ 18 πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις,
18 Ζητώ να σας δώσει φωτισμένα τα μάτια της ψυχής σας, για να γνωρίζετε ποια και πόσα είναι τα αγαθά που ελπίζουμε και μας κάλεσε ο Θεός να απολαύσουμε, και ποιο είναι το πλούσιο μεγαλείο της δόξας που ο Θεός όρισε ως κληρονομιά των Χριστιανών.
α’ 19 καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ,
19 Να γνωρίσετε ακόμη και πόσο αφάνταστα και υπερβολικά μεγάλη είναι η δύναμή του, με την οποία ενισχύει και βοηθά εμάς που πιστεύουμε. Είναι η δύναμη αυτή ανάλογη με την ενέργεια της παντοδύναμης ισχύος του,
α’ 20 ἣν ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις
20 την οποία φανέρωσε δραστική στον Ιησού Χριστό, όταν τον ανέστησε από τους νεκρούς και τον έβαλε να καθίσει στα δεξιά του επάνω στους επουράνιους κόσμους.
α’ 21 ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι·
21 Τον έβαλε να καθίσει πολύ υψηλότερα από τα αγγελικά τάγματα, πιο πάνω από κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη και κυριότητα, και από κάθε όνομα τιμημένο που υπάρχει όχι μόνο στον αιώνα αυτό αλλά και στον μέλλοντα.
α’ 22 καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ,
22 Και όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του. Και αυτόν που τόσο πολύ ύψωσε, τον έδωσε στην Εκκλησία ως κεφαλή και υπέρτατο αρχηγό, πάνω απ’ όλα όσα υπάρχουν μέσα σ’ αυτή.
α’ 23 ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου.
23 Η Εκκλησία αυτή είναι το σώμα του, το συμπλήρωμα του Χριστού ως ανθρώπου, συμπλήρωμα του Χριστού, ο οποίος ως Θεός γεμίζει τα πάντα ικανοποιώντας όλες τις ανάγκες τους, και παρέχει σε κάθε δημιούργημά του ό,τι του χρειάζεται.
β’ 1 Καὶ ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι καὶ ταῖς ἁμαρτίαις,
1 Ο Θεός έκανε για μας ό,τι έκανε και για σας. Εσείς δηλαδή ήσασταν νεκροί πνευματικώς εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών,
β’ 2 ἐν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας·
2 στις οποίες κάποτε πορευόσασταν, όταν ζούσατε τη διεφθαρμένη ζωή του κόσμου αυτού, σύμφωνα με το θέλημα του άρχοντα που εξουσιάζει από τις εκτάσεις του αέρα τους σαρκικούς ανθρώπους, του πονηρού δηλαδή πνεύματος που τώρα ενεργεί σε όσους αντιστέκονται στο θέλημα του Θεού.
β’ 3 ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς πάντες ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς σαρκὸς ἡμῶν, ποιοῦντες τὰ θελήματα τῆς σαρκὸς καὶ τῶν διανοιῶν, καὶ ἦμεν τέκνα φύσει ὀργῆς, ὡς καὶ οἱ λοιποί·
3 Ανάμεσα σ’ αυτούς τους απείθαρχους ακόμη κι εμείς οι Ιουδαίοι όλοι ζήσαμε και συμπεριφερθήκαμε κάποτε σύμφωνα με τις επιθυμίες της σάρκας μας και κάναμε τα θελήματα της αμαρτωλής φύσεώς μας και των σκοτισμένων διανοιών μας. Και ήμασταν τότε από τη διεφθαρμένη φύση μας και από την ίδια τη γέννησή μας άξιοι της θείας οργής, όπως και οι υπόλοιποι.
β’ 4 ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς,
4 Ο Θεός όμως που είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής του αγάπης με την οποία μας αγάπησε,
β’ 5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι·
5 κι ενώ ακόμη ήμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των παραβάσεών μας, μας ζωοποίησε πνευματικά μαζί με τον Χριστό. Με τη χάρη του Θεού έχετε σωθεί, κι όχι με δικά σας κατορθώματα.
β’ 6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
6 Και μας ανέστησε μαζί με τον Χριστό και μας έβαλε να καθίσουμε μαζί του στα επουράνια. Και η ανάσταση και ανύψωσή μας αυτή έγινε με την ένωσή μας με τον Ιησού Χριστό.
β’ 7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ’ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
7 Μας ευεργέτησε λοιπόν τόσο πολύ ο Θεός, για να δείξει τους ατελεύτητους αιώνες της μελλοντικής ζωής τον υπερβολικό πλούτο της χάριτός του με την αγαθότητα που επέδειξε σε μας μέσω του Ιησού Χριστού.
β’ 8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον,
8 Και είναι όντως υπερβολικός ο πλούτος της χάριτος του Θεού. Διότι με τη χάρη του έχετε σωθεί μέσω της πίστεως. Και η σωτηρία σας αυτή δια της πίστεως δεν προήλθε από σας, δώρο Θεού είναι αυτό.
β’ 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.
9 Δεν σωθήκατε με τα δικά σας έργα, για να μην έχει κανείς το δικαίωμα να καυχηθεί.
β’ 10 αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.
10 Διότι και ως άνθρωποι, αλλά προπάντων ως αναγεννημένοι Χριστιανοί, δικό του δημιούργημα είμαστε, που δημιουργηθήκαμε για να μένουμε ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό και να κάνουμε καλά έργα, για τα οποία μας προετοίμασε ο Θεός ώστε να πορευθούμε και να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μ’ αυτά.
β’ 11 Διὸ μνημονεύετε ὅτι ὑμεῖς ποτε τὰ ἔθνη ἐν σαρκί, οἱ λεγόμενοι ἀκροβυστία ὑπὸ τῆς λεγομένης περιτομῆς ἐν σαρκὶ χειροποιήτου,
11 “Κι επειδή μας έκανε ο Θεός καινούργια δημιουργία για καλά έργα, γι’ αυτό να θυμάστε εσείς οι εθνικοί που δεν κάνατε στο σώμα σας περιτομή και γι’ αυτό με περιφρόνηση οι Ιουδαίοι σας ονόμαζαν “ακροβυστία”, ενώ αυτοί το είχαν καύχημα να ονομάζονται περιτομή – αν και η περιτομή τους ήταν σαρκική, καθώς γινόταν από ανθρώπινο χέρι.”
β’ 12 ὅτι ἦτε ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ χωρὶς Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωμένοι τῆς πολιτείας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ξένοι τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ.
12 να θυμάστε λοιπόν εσείς ότι τον καιρό εκείνο δεν είχατε καμία σχέση με τον Μεσσία Χριστό, ήσασταν αποξενωμένοι από το θεοκρατικό πολίτευμα του Ισραήλ και ξένοι από τις διαθήκες, που είχαν ως κύριο περιεχόμενό τους την υπόσχεση του Θεού για τον σωτήρα Χριστό. Δεν είχατε τότε καμία ελπίδα για τη μέλλουσα ευτυχισμένη ζωή και δεν γνωρίζατε τον αληθινό Θεό, αλλά ζούσατε στον κόσμο σαν να μην είχατε Θεό.
β’ 13 νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ.
13 Τώρα όμως, έχοντας κοινωνία με τον Ιησού Χριστό εσείς που κάποτε ήσασταν μακριά από τον Θεό κι από τις διαθήκες του, πλησιάσατε κοντά του με το αίμα της σταυρικής θυσίας του Χριστού.
β’ 14 αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας,
14 Πλησιάσατε και τον Θεό και τις διαθήκες του με το αίμα του Χριστού, διότι αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα. Αυτός γκρέμισε και κατέλυσε τον τοίχο που δημιουργούσε ο φραγμός του νόμου που ορθωνόταν ανάμεσα στους δύο λαούς και τους χώριζε.
β’ 15 τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην,
15 Κατέλυσε δηλαδή την έχθρα των δύο λαών, αφού κατάργησε με το αίμα του το νόμο των εντολών, ο οποίος, ενώ περιείχε επιβλητικές προσταγές, δεν έδινε όμως και τη χάρη για την εφαρμογή και την τήρηση των προσταγμάτων αυτών. Και κατήργησε το νόμο, έτσι ώστε ενώνοντας τους δύο λαούς με τον εαυτό του να δημιουργήσει ένα νέο άνθρωπο, μια νέα ανθρωπότητα, κι έτσι να φέρει ειρήνη μεταξύ τους.
β’ 16 καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ·
16 και με το σταυρικό του θάνατο να συμφιλιώσει και τους δύο λαούς με τον Θεό, ενωμένους τώρα σ’ ένα σώμα, αφού προηγουμένως θα θανάτωνε την έχθρα με το θάνατό του.
β’ 17 καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς,
17 Κι αφού ήλθε ο Χριστός στη γη, κήρυξε το χαρμόσυνο μήνυμα της ειρήνης σε σας τους εθνικούς, που ήσασταν μακριά από τον Θεό, και σε μας τους Ιουδαίους, που ήμασταν κοντά του.
β’ 18 ὅτι δι’ αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ Πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα.
18 Διότι αυτός μας έφερε και τους δύο λαούς μέσω του ενός Αγίου Πνεύματος κοντά στον Πατέρα. Διαμέσου του Χριστού έγινε η προσέγγισή μας αυτή με τον Θεό.
β’ 19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ,
19 Απ’ όλα αυτά λοιπόν βγαίνει το συμπέρασμα ότι δεν είστε πλέον ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη βασιλεία του Θεού, αλλά είστε συμπολίτες των αγίων και μέλη της οικογένειας του Θεού.
β’ 20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
20 Και σας ζωντανοί λίθοι κτισθήκατε πάνω στο θεμέλιο. Και το θεμέλιο αυτό είναι οι απόστολοι και οι προφήτες, ενώ ο ακρογωνιαίος λίθος, το αγκωνάρι που βαστάζει και στηρίζει όλο το οικοδόμημα, είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.
β’ 21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ·
21 Πάνω σ’ αυτόν λοιπόν και διαμέσου αυτού του Χριστού η οικοδομή όλη της Εκκλησίας ενώνεται αρμονικά και στερεά και αυξάνει, ώστε να γίνεται ναός άγιος, όπως τον θέλει ο Κύριος.
β’ 22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι.
22 Με την ένωσή σας με τον Κύριο κι εσείς οικοδομείστε μαζί με τους άλλους πιστούς για να γίνετε ναός και κατοικητήριο, στο οποίο θα κατοικεί ο Θεός με το Πνεύμα του.
γ’ 1 Τούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέσμιος τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν,
1 Επειδή λοιπόν δεν είστε πλέον ξένοι αλλά μέλη της οικογένειας του Θεού, γι’ αυτό κι εγώ ο Παύλος, που είμαι φυλακισμένος για τον Ιησού Χριστό εξαιτίας της δράσεώς μου για να σωθείτε εσείς οι εθνικοί, δέομαι και παρακαλώ τον Θεό για σας.
γ’ 2 εἴγε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης μοι εἰς ὑμᾶς,
2 Είμαι φυλακισμένος ως δικός σας απόστολος, εξουσιοδοτημένος να κηρύττω το Ευαγγέλιο στα έθνη. Σχετικά μ’ αυτό δεν θα σας μένει καμία αμφιβολία, εάν βεβαίως έχετε ακούσει για το σοφό τρόπο που μεταχειρίστηκε η χάρις του Θεού για να με προσκαλέσει στο αποστολικό αξίωμα. Αυτή η χάρις μου δόθηκε για σας.
γ’ 3 ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνώρισέ μοι τὸ μυστήριον, καθὼς προέγραψα ἐν ὀλίγῳ,
3 Μιλώ για το σοφό τρόπο που χρησιμοποίησε ο Θεός προκειμένου να γίνω απόστολός σας. Διότι αυτός με αποκάλυψη μου φανέρωσε την αλήθεια που μέχρι τότε ήταν κρυμμένη, ότι δηλαδή θα σώζονταν και οι εθνικοί και θα γίνονταν μέλη της οικογένειας του Θεού, όπως με λίγα λόγια σας έγραψα προηγουμένως.
γ’ 4 πρὸς ὃ δύνασθε ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ,
4 Σύμφωνα λοιπόν με όσα σας έγραψα, μπορείτε να αντιληφθείτε, όταν τα διαβάσετε, πόσο τέλεια γνωρίζω την αλήθεια που μου φανέρωσε ο Θεός για τη σωτηρία και των εθνικών διαμέσου του Χριστού.
γ’ 5 ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων ὡς νῦν ἀπεκαλύφθη τοῖς ἁγίοις ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ προφήταις ἐν Πνεύματι,
5 Αυτή η αλήθεια ήταν μυστήριο σε άλλες γενιές και εποχές, και δεν είχε φανερωθεί στους ανθρώπους όπως την αποκάλυψε τώρα το Άγιον Πνεύμα στους αγίους αποστόλους του και στους Χριστιανούς προφήτες.
γ’ 6 εἶναι τὰ ἔθνη συγκληρονόμα καὶ σύσσωμα καὶ συμμέτοχα τῆς ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐν τῷ Χριστῷ διὰ τοῦ εὐαγγελίου,
6 Το Άγιον Πνεύμα δηλαδή φανέρωσε ότι οι εθνικοί μαζί με τους Ιουδαίους που πίστεψαν είναι συγκληρονόμοι και ενωμένοι σ’ ένα σώμα, και συμμετέχουν στην υπόσχεση του Θεού. Και αποκτούν τα έθνη τα δικαιώματα αυτά επειδή έχουν κοινωνία και ένωση με τον Ιησού Χριστό, η οποία πραγματοποιείται με την πίστη τους στο Ευαγγέλιο.
γ’ 7 οὗ ἐγενόμην διάκονος κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
7 Κι εγώ έγινα υπηρέτης του Ευαγγελίου αυτού σύμφωνα με τη δωρεά που μου έκανε η χάρις του Θεού. Και για να μου δοθεί η δωρεά αυτή, ενήργησε μέσα μου η δύναμη του Θεού, η οποία από διώκτη με μετέβαλε σε απόστολο.
γ’ 8 ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων τῶν ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ
8 Σε μένα τον πιο ελάχιστο απ’ όλους τους Χριστιανούς δόθηκε η χάρις αυτή, να ευαγγελίζομαι δηλαδή στους εθνικούς τον ανεξιχνίαστο πλούτο των ευλογιών και αγαθών που μας έφερε ο Χριστός, έναν πλούτο ανώτερο από κάθε κατανόηση.
γ’ 9 καὶ φωτίσαι πάντας τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπὸ τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ, τῷ τὰ πάντα κτίσαντι διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
9 Και μου δόθηκε η χάρις να διαφωτίζω και να φανερώνω σε όλους ποια είναι η νέα κατάσταση και διαχείριση που έκανε ο Χριστός προσφέροντας τη σωτηρία σ’ όλους τους ανθρώπους. Η διαχείριση αυτή ήταν ένα μυστήριο, μια αλήθεια άγνωστη και κρυμμένη εξαρχής και προαιωνίως στο Θεό, ο οποίος δημιούργησε τα πάντα δια του Ιησού Χριστού.
γ’ 10 ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ,
10 Και φυλασσόταν κρυμμένη, για να φανερωθεί τώρα στις ουράνιες αρχές και εξουσίες διαμέσου της Εκκλησίας η σοφία του Θεού, που εμφανίζεται με πολλές και ποικίλες μορφές.
γ’ 11 κατὰ πρόθεσιν τῶν αἰώνων, ἣν ἐποίησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,
11 Κι έγινε γνωστή τώρα, σύμφωνα με το προαιώνιο σχέδιο που συνέλαβε ο Θεός και πραγματοποίησε μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.
γ’ 12 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν παρρησίαν καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐν πεποιθήσει διὰ πίστεως αὐτοῦ.
12 Απ’ τον Κύριό μας αυτόν έχουμε το θάρρος προς τον Θεό και μπορούμε να τον πλησιάζουμε με την πεποίθηση ότι δεν θα μας αποκρούσει, κι αυτό, επειδή πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού.
γ’ 13 διὸ αἰτοῦμαι μὴ ἐκκακεῖν ἐν ταῖς θλίψεσί μου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτις ἐστὶ δόξα ὑμῶν.
13 Επειδή λοιπόν είναι μεγάλο το μυστήριο της κλήσεώς σας κι επειδή μεγάλη αποστολή μου ανέθεσε ο Θεός, γι’ αυτό σας παρακαλώ να μην αναστατώνεστε και να μην αποθαρρύνεστε για τις θλίψεις που υποφέρω για σας. Διότι αυτές οι θλίψεις μου είναι για σας δόξα, αφού για σας ο Θεός παραδίδει τους αποστόλους του σε θλίψεις και φυλακίσεις.
γ’ 14 Τούτου χάριν κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
14 Ακριβώς λοιπόν επειδή δεν είστε πλέον ξένοι αλλά μέλη της οικογένειας του Θεού και θεία οικοδομή, γονατίζω μπροστά στον Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
γ’ 15 ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται,
15 απ’ τον οποίο όλα τα αγγελικά τάγματα στους ουρανούς και όλα τα γένη των ανθρώπων στη γη παίρνουν την ονομασία της φυλής και του γένους τους.
γ’ 16 ἵνα δῷη ὑμῖν κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον,
16 Και τον παρακαλώ θερμά να σας δώσει σύμφωνα με τον πλούτο της δοξασμένης και άπειρης τελειότητός του ώστε δια του Αγίου Πνεύματός του να γεμίσετε με δύναμη μέσα σας, στον εσωτερικό σας άνθρωπο,
γ’ 17 κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
17 για να κατοικήσει ο Χριστός με την πίστη μέσα στις καρδιές σας.
γ’ 18 ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ βάθος καὶ ὕψος,
18 Και να μείνετε με την αγάπη βαθιά ριζωμένοι και θεμελιωμένοι, για να μπορέσετε να καταλάβετε μαζί με όλους τους Χριστιανούς ποιο είναι το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος της συγκαταβάσεως και του ελέους του Χριστού,
γ’ 19 γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ.
19 και να γνωρίσετε έμπρακτα την αγάπη με την οποία μας αγάπησε ο Χριστός και η οποία υπερβαίνει κάθε μέτρο και όριο της ανθρώπινης γνώσεως. Και τότε θα αισθανθείτε μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη στο Θεό, θα τον αγαπήσετε θερμότερα και θα αφοσιωθείτε σ’ αυτόν περισσότερο. Κι έτσι θα γεμίσετε με την αφθονία των δωρεών και τελειοτήτων που πηγάζουν απ’ αυτόν.
γ’ 20 Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν, κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν,
20 Στο Θεό λοιπόν, που έχει τη δύναμη να κάνει για μας απείρως μεγαλύτερα και περισσότερα απ’ όλα όσα εμείς ζητούμε ή μπορούμε να βάλουμε με το μυαλό μας, και να τα κάνει σύμφωνα με τη δύναμη που ενεργεί μέσα μας για τον αγιασμό και τη σωτηρία μας,
γ’ 21 αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων· ἀμήν.
21 σ’ αυτόν ας είναι η δόξα μέσα στην Εκκλησία, η οποία έχει οικοδομηθεί πάνω στο θεμέλιο του Ιησού Χριστού και είναι ενωμένη μ’ αυτόν, σ’ όλες τις εποχές της ατέλειωτης σειράς των αιώνων του μέλλοντος. Αμήν.
δ’ 1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ, ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε,
1 Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτά που σας έγραψα προηγουμένως, σας παρακαλώ εγώ που είμαι φυλακισμένος για το όνομα του Κυρίου, να πορευθείτε και να ζήσετε με τρόπο άξιο της υψηλής κλήσεως που σας έκανε ο Θεός.
δ’ 2 μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πρᾳότητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ,
2 Σας παρακαλώ λοιπόν να ζείτε με κάθε ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με μακροθυμία και υπομονή. Να ανέχεσθε με αγάπη ο ένας τα ελαττώματα του άλλου.
δ’ 3 σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης.
3 Και να καταβάλλετε κάθε προσπάθεια προκειμένου να διατηρείτε μεταξύ σας ενότητα με την οποία σας ένωσε το Άγιον Πνεύμα, χρησιμοποιώντας ως σύνδεσμο την ειρήνη, η οποία θα σας δένει όλους μαζί σ’ ένα.
δ’ 4 ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν·
4 Αποτελείτε ένα σώμα, την Εκκλησία, κι ένα Πνεύμα ζωοποιεί το σώμα αυτό, αφού και όλοι σας κληθήκατε με μία ελπίδα της κλήσεώς σας. Διότι ο Θεός για μία και την ίδια βασιλεία και για τα ίδια αγαθά σας κάλεσε όλους.
δ’ 5 εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·
5 Ένας και μόνος Κύριος υπάρχει, μία πίστη έχουν όλοι οι Χριστιανοί, ένα βάπτισμα έλαβαν όλοι.
δ’ 6 εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ὑμῖν.
6 Ένας κυριαρχεί πάνω απ’ όλους ως Δεσπότης. Η δική του δύναμη διαχύνεται και ενεργεί διαμέσου όλων των μελών της Εκκλησίας σ’ ολόκληρο το σώμα της. Αυτός κατοικεί μέσα σ’ όλους μας.
δ’ 7 Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
7 Πρέπει λοιπόν να είμαστε όλοι ένα. Βέβαια όλοι οι πιστοί δεν έχουμε λάβει τα ίδια χαρίσματα, αλλά διάφορα και ποικίλα. Αυτή όμως η διανομή για κανένα λόγο δεν επιτρέπεται να γίνεται αιτία χωρισμού μεταξύ των πιστών. Διότι η διανομή αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά γίνεται απ’ τον ίδιο τον Χριστό. Αυτός δηλαδή στον καθένα ξεχωριστά από εμάς έδωσε τη θεία χάρη, σύμφωνα με το μέτρο που με σοφία και δικαιοσύνη χρησιμοποιεί στη διανομή της δωρεάς του.
δ’ 8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις.
8 Κι επειδή ο ίδιος ο Χριστός διανέμει τα χαρίσματα, γι’ αυτό λέει και η Αγία Γραφή στους ψαλμούς: Όταν ο Χριστός με την Ανάληψή του ανέβηκε ψηλά στον ουρανό, έδεσε αιχμάλωτους τους εχθρούς του, δηλαδή τον σατανά και το θάνατο, κι έδωσε χαρίσματα στους ανθρώπους.
δ’ 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς;
9 Λέγοντας λοιπόν η Αγία Γραφή για τον Χριστό ότι ανέβηκε, τί άλλο σημαίνει παρά ότι πρωτύτερα και κατέβηκε στα κατώτερα μέρη της γης, αφού έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε;
δ’ 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα.
10 Ο Χριστός που κατέβηκε, είναι ο ίδιος που και ανέβηκε επάνω απ’ όλους τους ουρανούς, για να γεμίσει με την παρουσία του και τις δωρεές του τα πάντα.
δ’ 11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους,
11 Κι αυτός έδωσε διάφορα χαρίσματα και διακονίες: Άλλους έθεσε αποστόλους, άλλους προφήτες, άλλους ευαγγελιστές, άλλους ποιμένες και διδασκάλους,
δ’ 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ,
12 για να καταρτίζονται οι Χριστιανοί και να επιτελείται το έργο της διακονίας, με το οποίο οικοδομείται το σώμα του Χριστού.
δ’ 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ,
13 Μέχρι να φθάσουμε να έχουμε όλοι μία και την ίδια αληθινή πίστη και τέλεια γνώση του Υιού του Θεού και να προοδεύσουμε πνευματικά, έως ότου γίνουμε ένας τέλειος άνθρωπος, και ν’ αποκτήσουμε το μέτρο της πνευματικής ωριμότητος και τελειότητος του Χριστού, δηλαδή να έχουμε πλήρεις τις δωρεές και την πνευματική τελειότητά του.
δ’ 14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης,
14 Για να μην είμαστε πλέον πνευματικώς νήπιοι και σαλευόμαστε σαν τα κύματα και περιφερόμαστε άστατα εδώ κι εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας. Αυτό μάλιστα που σαν βίαιος άνεμος προκαλεί αστάθεια ανάμεσά σας και σας αναστατώνει είναι η δόλια απάτη της διδασκαλίας των πλανεμένων ανθρώπων, που με πανούργα τεχνάσματα ζητούν να διαδώσουν την πλάνη τους.
δ’ 15 ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός,
15 Εκείνοι βέβαια διδάσκουν ψέματα και πλάνες. Εμείς όμως, μένοντας σταθεροί στην αληθινή πίστη, που συνοδεύεται με την αγάπη, ας ανεβούμε κι ας προοδεύσουμε πνευματικά, μέχρις ότου φθάσουμε σε τέτοιο ύψος, ώστε να εξομοιωθούμε σε όλα μ’ αυτόν που είναι η κεφαλή, ο Χριστός.
δ’ 16 ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον καὶ συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίας κατ’ ἐνέργειαν ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ.
16 Από αυτόν τον Χριστό, με την πνευματική βοήθεια που χορηγεί, συναρμόζεται και συνταιριάζεται όλο το σώμα της Εκκλησίας με την επαφή και άμεση επικοινωνία όλων των μελών. Και χορηγεί τη βοήθειά του αυτή ο Χριστός ανάλογα με το βαθμό της προθυμίας κάθε μέλους και ανάλογα με την ενέργεια και το έργο που κάθε μέλος επιτελεί. Κι έτσι το σώμα της Εκκλησίας, καθώς είναι ενωμένο με τον Χριστό και δέχεται απ’ αυτόν τη χορήγηση και βοήθειά του, επιτελεί την αύξησή του, ώστε όλα τα μέλη και το σύνολό του να οικοδομείται με την αγάπη.
δ’ 17 Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν,
17 Αυτό λοιπόν λέω και σας το ζητώ έντονα ως άνθρωπος συνδεδεμένος με τον Κύριο: να μη συμπεριφέρεστε πλέον εσείς όπως συμπεριφέρονται οι άλλοι εθνικοί, που βαδίζουν σύμφωνα με τις ψεύτικες και μάταιες ιδέες του νου τους.
δ’ 18 ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν,
18 Οι εθνικοί αυτοί είναι σκοτισμένοι στο νου κι έχουν αποξενωθεί απ’ τη ζωή που έχει και μεταδίδει ο Θεός στους δικούς του. Και η αιτία του σκοτισμού αυτού του νου τους και της αποξενώσεώς τους απ’ τον Θεό είναι η άγνοια που δημιουργείται από την πώρωση και σκλήρυνση της καρδιάς τους.
δ’ 19 οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτοὺς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεονεξίᾳ.
19 Αυτοί έχουν καταντήσει ανάγλητοι και δεν αισθάνονται καμία τύψη. Γι’ αυτό και παρέδωσαν τους εαυτούς τους στην ακολασία, για να εργάζονται αχόρταγα και υπερβολικά κάθε βρώμικη πράξη.
δ’ 20 ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν,
20 Εσείς όμως δεν διδαχτήκατε έτσι για το πρόσωπο, τη ζωή και τη διδασκαλία του Χριστού, ώστε να θεωρείτε επιτρεπτά τα έργα αυτά.
δ’ 21 εἴγε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ,
21 Ναι, δεν μάθατε έτσι τον Χριστό εάν, όπως ελπίζω και είμαι βέβαιος, ακούσατε το αληθινό κήρυγμα γι’ αυτόν και διδαχθήκατε την αλήθεια που υπάρχει στον Ιησού, ζώντας ενωμένοι μαζί του με την πίστη.
δ’ 22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης,
22 Πράγματι διδαχθήκατε να πετάξετε από επάνω σας σαν ακάθαρτο ένδυμα τον παλαιό άνθρωπο της αμαρτίας, όπως αυτός εκδηλωνόταν με την κακή διαγωγή που είχατε πριν πιστέψετε και βαπτισθείτε. Ο παλαιός αυτός άνθρωπος είναι οι κακές σας ανήθικες συνήθειες της αμαρτωλής καρδιάς, η ακάθαρτη ζωή, η οποία εξακολουθητικά πηγαίνει προς το χειρότερο και διαφθείρεται ολοένα απ’ τις επιθυμίες που προκαλεί η απάτη της αμαρτίας.
δ’ 23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν
23 Διδαχθήκατε ακόμη να ανανεώνεστε ως προς το πνευματικό και εσώτερο βάθος του νου σας.
δ’ 24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας.
24 Και να ντυθείτε τον νέο άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί νέα δημιουργία που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, για να ζείτε και να συμπεριφέρεστε με δικαιοσύνη προς τους ανθρώπους και με αφοσίωση και οσιότητα προς τον Θεό, δηλαδή με αρετές που αποτελούν καρπό της ευαγγελικής αλήθειας.
δ’ 25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.
25 Γι’ αυτό πετάξτε από πάνω σας μια για πάντα το ψέμα, κι ο καθένας σας να λέει την αλήθεια στο συνάνθρωπό του. Διότι όλοι μας αποτελούμε ένα σώμα και είμαστε μεταξύ μας μέλη ο ένας του άλλου.
δ’ 26 ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ παροργισμῷ ὑμῶν,
26 Να οργίζεστε μόνο από αγνό ζήλο για τη δόξα του Θεού, και όχι από εγωισμό και ιδιοτελή ελατήρια. Κι έτσι να μην αμαρτάνετε. Κι αν συμβεί να οργισθείτε και να έρθετε σε ρήξη μεταξύ σας, σπεύδετε να συνδιαλλαγείτε, ώστε να μη σας προφθάσει η δύση του ήλιου, αλλά να συμφιλιώνεστε προτού έλθει η νύχτα.
δ’ 27 μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ.
27 Και μη δίνετε ευκαιρία στο διάβολο να εισχωρεί ανάμεσά σας.
δ’ 28 ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθὸν ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι.
28 Εκείνος που κλέβει ας μην κλέβει πλέον. Ας κοπιάζει μάλιστα περισσότερο κι ας εργάζεται με τα χέρια του το έντιμο βιοποριστικό του έργο, για να έχει να δίνει και σ’ εκείνον που έχει ανάγκη.
δ’ 29 πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ’ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσι.
29 Κανένας βρώμικος λόγος να μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά αν υπάρχει κανένας καλός και κατάλληλος να οικοδομήσει την ανάγκη που παρουσιάζεται, για να δώσει πνευματική ωφέλεια και να μεταδώσει χάρη σ’ αυτούς που τον ακούν, αυτός ας βγαίνει από τα χείλη σας.
δ’ 30 καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.
30 Και μη λυπάτε με τα βρώμικα λόγια σας το Άγιον Πνεύμα του Θεού, με το οποίο σφραγισθήκατε και σημαδευτήκατε ως δικοί του για την ημέρα της δευτέρας παρουσίας, όταν όλοι μας θα αποκτήσουμε την τέλεια απολύτρωση.
δ’ 31 πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ.
31 Διώξτε μακριά σας κάθε πικρία και εσωτερική δυσαρέσκεια, κάθε θυμό και οργή και παράφορη κραυγή και βρισιά εναντίον του διπλανού σας, καθώς και κάθε κακία και κακεντρέχεια.
δ’ 32 γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν.
32 Να γίνεστε ευεργετικοί μεταξύ σας, με πονετική καρδιά, συγχωρώντας ο ένας τον άλλο, όπως σας συγχώρεσε και ο Θεός διαμέσου του Χριστού.
ε’ 1 Γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ ὡς τέκνα ἀγαπητά,
1 Αφού λοιπόν ο Θεός σας συγχώρεσε, να γίνεστε κι εσείς μιμητές του Θεού ως παιδιά του αγαπητά.
ε’ 2 καὶ περιπατεῖτε ἐν ἀγάπῃ, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν προσφορὰν καὶ θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας.
2 Και να συμπεριφέρεστε με αγάπη, όπως κι ο Χριστός μας αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μας και για τη σωτηρία μας ως προσφορά και θυσία στο Θεό, για να είναι μπροστά του η θυσία αυτή σαν οσμή που ευωδιάζει.
ε’ 3 πορνεία δὲ καὶ πᾶσα ἀκαθαρσία ἢ πλεονεξία μηδὲ ὀνομαζέσθω ἐν ὑμῖν, καθὼς πρέπει ἁγίοις,
3 Γι’ αυτό δεν πρέπει ούτε καν ως απλή λέξη να αναφέρεται μεταξύ σας η πορνεία και κάθε είδους σαρκική ακαθαρσία ή πλεονεξία, όπως αρμόζει σε ανθρώπους που αγιάσθηκαν από το Άγιον Πνεύμα κι έχουν προορισμό να μένουν σταθερά μέσα στην αγιότητα.
ε’ 4 καὶ αἰσχρότης καὶ μωρολογία ἢ εὐτραπελία, τὰ οὐκ ἀνήκοντα, ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία.
4 Επίσης δεν αρμόζουν σε σας τους Χριστιανούς και δεν πρέπει να αναφέρονται καν ως λέξεις η αισχρή διαγωγή και τα ανόητα φλύαρα λόγια ή τα άπρεπα και βρώμικα αστεία, αντιθέτως, φροντίζετε περισσότερο να λέτε προσευχές ευχαριστίας.
ε’ 5 τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι πᾶς πόρνος ἢ ἀκάθαρτος ἢ πλεονέκτης, ὅ ἐστιν εἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ.
5 Φυλαχθείτε απ’ όλα αυτά, διότι πρέπει να ξέρετε καλά αυτό, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, ο οποίος ουσιαστικά είναι ειδωλολάτρης, αφού η λατρεία του χρήματος απορροφά ολόκληρη την καρδιά του, δεν έχει κανένα δικαίωμα κληρονομιάς στη βασιλεία του Χριστού και Θεού.
ε’ 6 Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτω κενοῖς λόγοις· διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας.
6 Αυτή είναι η μόνο αλήθεια. Κι ας μη σας εξαπατά κανείς με λόγια κούφια και ψεύτικα. Διότι για τα αμαρτήματα αυτά έρχεται η οργή του Θεού πάνω στους απείθαρχους και ανυπότακτους ανθρώπους.
ε’ 7 μὴ οὖν γίνεσθε συμμέτοχοι αὐτῶν.
7 Μη γίνεστε λοιπόν συμμέτοχοι των ανθρώπων αυτών στα πονηρά τους έργα.
ε’ 8 ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε·
8 Σκεφθείτε τι ήσασταν στο παρελθόν. Τόσο πολύ είχε εισχωρήσει μέσα σας ο σκοτισμός της αμαρτίας, ώστε είχατε μεταβληθεί σε σκοτάδι. Τώρα όμως που ενωθήκατε με τον Κύριο γίνατε φως. Να συμπεριφέρεστε λοιπόν σαν παιδιά του φωτός, σαν άνθρωποι που όλη τους η ζωή είναι φως, και λάμπουν με την αρετή τους.
ε’ 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·
9 Οφείλετε λοιπόν, αφού λάβατε το Άγιον Πνεύμα, να έχετε φωτεινή διαγωγή. Διότι καρπός που παράγει το Άγιον Πνεύμα στις ψυχές των ανθρώπων που φωτίζει, φαίνεται εξωτερικά με κάθε είδους εκδηλώσεις καλοσύνης και δικαιοσύνης και φιλαλήθειας.
ε’ 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ.
10 Και να εξετάζετε να μάθετε τι είναι ευάρεστο στον Κύριο.
ε’ 11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·
11 Και να μη γίνεστε με την ανοχή σας συγκοινωνοί και συνένοχοι στα αμαρτωλά σκοτεινά έργα, που δεν φέρνουν κανέναν ωφέλιμο καρπό. Αντί να τα σκεπάζετε και να τα ανέχεσθε, οφείλετε μάλλον να τα ελέγχετε και να τα βγάζετε στο φως, αποδεικνύοντας πόσο ολέθρια είναι.
ε’ 12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν·
12 Ο έλεγχος και η διαφώτιση αυτή είναι επιβεβλημένη και ωφέλιμη. Διότι τα έργα που κάνουν κρυφά οι απείθαρχοι αυτοί άνθρωποι είναι τόσο αισχρά, ώστε και μόνο το να μιλά κανείς γι’ αυτά φέρνει ντροπή.
ε’ 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.
13 Με τον έλεγχο όμως τα έργα αυτά που γίνονται κρυφά φανερώνονται. Γίνεται δηλαδή γνωστός ο αισχρός τους χαρακτήρας και οι ολέθριες συνέπειές τους. Κι όσοι έχουν καλή διάθεση διορθώνονται. Σταματούν πλέον να τα κάνουν αυτά και εργάζονται στο εξής φανερά. Διότι κάθε τι που δεν φοβάται τον έλεγχο και δεν δυσκολεύεται να φανερωθεί είναι φως.
ε’ 14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.
14 Επειδή λοιπόν πραγματικά με τον έλεγχο επέρχεται διόρθωση στους καλοδιάθετους, γι’ αυτό και το Άγιον Πνεύμα χρησιμοποιεί τον έλεγχο και φωνάζει σε κάθε αμαρτωλό με το στόμα των προφητών της Καινής Διαθήκης: Σήκω επάνω εσύ που κοιμάσαι τον ύπνο της αμαρτίας, και αναστήσου από τη νέκρα και το θάνατο στον οποίο σε έριξε η αμαρτία. Και θα σε φωτίσει ο Χριστός.
ε’ 15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί,
15 Έχετε δεχθεί κι εσείς τον φωτισμό αυτόν από τον Χριστό. Λοιπόν προσέχετε πώς να συμπεριφέρεστε με κάθε ακρίβεια, όχι σαν άσοφοι και ασύνετοι, αλλά ως σοφοί και συνετοί.
ε’ 16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι.
16 Να αξιοποιείτε πνευματικά κάθε ευκαιρία και να την αρπάζετε αμέσως, έτσι θα φαίνεται η σύνεση και η σοφία σας. Δεν πρέπει να χάνετε καμία ευκαιρία, διότι εξαιτίας του κακού που επικρατεί, οι ημέρες είναι γεμάτες σκάνδαλα, και γι’ αυτό, ενώ οι ευκαιρίες για το καλό είναι σπανιότερες, οι αφορμές για το κακό είναι πολύ περισσότερες.
ε’ 17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.
17 Γι’ αυτό λοιπόν προσέχετε να μη γίνεστε ανόητοι, αλλά να εξετάζετε και να κατανοείτε σε κάθε περίπτωση ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου. Κι έτσι, αν το εφαρμόζετε αυτό στη ζωή σας, θα γίνεστε πράγματι σοφοί και συνετοί.
ε’ 18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,
18 Και μη μεθάτε με κρασί. Στη μέθη υπάρχει διαφθορά και ασωτία. Αλλά να γεμίζετε μέσα σας με Άγιον Πνεύμα.
ε’ 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ,
19 Και τότε ο θείος ενθουσιασμός που θα γεμίζει τις καρδιές σας θα εξωτερικεύεται. Και θα λέτε μεταξύ σας ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές. Θα τραγουδάτε και θα ψάλλετε στον Κύριο όχι μόνο με το στόμα σας, αλλά και με την καρδιά σας, που θα αισθάνεται και θα συμμετέχει σ’ αυτά που ψάλλετε.
ε’ 20 εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ πατρί,
20 Να ευχαριστείτε πάντοτε για όλα τον Θεό και Πατέρα, όχι μόνο για τα ευχάριστα αλλά ακόμη και για τα δυσάρεστα, ως δούλοι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
ε’ 21 ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ.
21 Κι ενώ με τους ύμνους και τις ευχαριστίες σας αυτές θα επιτελείτε ένα ιερό έργο προς τον Θεό, ως προς τους αδελφούς σας έχετε χρέος να υποτάσσεστε ο ένας στον άλλο με φόβο Χριστού.
ε’ 22 Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ,
22Οι γυναίκες να υποτάσσεστε στους άνδρες σας, σαν να δείχνετε την υποταγή σας αυτή στον Κύριο, ο οποίος ζητά να υποτάσσονται οι γυναίκες στους άνδρες τους.
ε’ 23 ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικὸς, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος.
23 Και ζητά την υποταγή αυτή ο Κύριος, διότι ο άνδρας είναι η κεφαλή και ο αρχηγός της γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή και ο αρχηγός της Εκκλησίας. Ο Χριστός όμως επιπλέον έχει και μία ακόμη ιδιότητα που τον διακρίνει: Αυτός είναι συγχρόνως και σωτήρας του σώματος, δηλαδή της Εκκλησίας.
ε’ 24 ἀλλ’ ὥσπερ ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί.
24 Αλλά όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στο Χριστό, έτσι και οι γυναίκες ας υποτάσσονται στους ευσεβείς και θεοφοβούμενους άνδρες τους σε όλα.
ε’ 25 οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς,
25 Οι άνδρες να αγαπάτε τις γυναίκες σας όπως και ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία και παρέδωσε τον εαυτό του σε θάνατο για χάρη της,
ε’ 26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι,
26 για να την αγιάσει, αφού την καθαρίσει με το λουτρό του ύδατος, δηλαδή του αγίου βαπτίσματος, το οποίο συνοδεύεται με το λόγο της επικλήσεως.
ε’ 27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος.
27 Κι έτσι, αφού την καθαρίσει και την αγιάσει, να στήσει την Εκκλησία στο πλευρό του ένδοξη, σαν νύφη, χωρίς να έχει κάποιον λεκέ ή ρυτίδα ή άλλο τίποτε από εκείνα που την ασχημίζουν, αλλά να είναι αγία και άμεμπτη.
ε’ 28 οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα. ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ·
28 Έτσι οφείλουν οι άνδρες να αγαπούν τις γυναίκες τους σαν τα δικά τους σώματα. Εκείνος που αγαπά τη γυναίκα του, αγαπά τον εαυτό του.
ε’ 29 οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ’ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἐκκλησίαν·
29 Διότι κανείς ποτέ δεν μίσησε την σάρκα του, αλλά την τρέφει καλά και την περιθάλπει, όπως κι ο Κύριος τρέφει και περιθάλπει την Εκκλησία.
ε’ 30 ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ·
30 Και επιμελείται ο Κύριος την Εκκλησία, διότι εμείς που την αποτελούμε, είμαστε μέλη του σώματός του, από τη σάρκα του και από τα οστά του, όπως και η Εύα προερχόταν από τα οστά και τη σάρκα του Αδάμ.
ε’ 31 ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.
31 Κι επειδή αυτή ήταν η καταγωγή της Εύας και είχε τόσο στενό σύνδεσμο με τον Αδάμ, γι’ αυτό, όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή, θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα είναι δύο ενωμένοι σ’ ένα σώμα.
ε’ 32 τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.
32 Και η αλήθεια αυτή για την Εκκλησία είναι ένα μυστήριο μεγάλης σημασίας, το οποίο, ενώ ήταν άγνωστο μέχρι τώρα, μας αποκαλύφθηκε απ’ τον Θεό. Και το μεγάλο αυτό μυστήριο αναφέρεται στην πνευματική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας. Ό,τι δηλαδή είπε ο Θεός στην αρχή της δημιουργίας για τον άνδρα και τη γυναίκα, το ίδιο εκπληρώθηκε και πραγματοποιήθηκε με τη μυστική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας.
ε’ 33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.
33 Η ένωση του άνδρα με τη γυναίκα μέσα στο γάμο είναι μόνο εικόνα της ενώσεως του Χριστού με την Εκκλησία. Αυτό όμως δεν ελαττώνει τις υποχρεώσεις κάθε άνδρα προς τη γυναίκα του. Αντιθέτως, καθένας και από σας, όσοι είστε νυμφευμένοι, ας αγαπά τη γυναίκα του ακριβώς όπως αγαπά τον εαυτό του. Αλλά και η γυναίκα να σέβεται και να τιμά τον άνδρα της.
ς’ 1 Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν ὑμῶν ἐν Κυρίῳ· τοῦτο γάρ ἐστι δίκαιον.
1 Τα παιδιά να υπακούτε τους γονείς σας σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Διότι αυτό είναι δίκαιο.
ς’ 2 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα, ἥτις ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη ἐν ἐπαγγελίᾳ,
2 Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Η εντολή αυτή είναι η πρώτη στο δεκάλογο που συνοδεύεται με υπόσχεση ανταμοιβής. Διότι στη συνέχεια λέει η Αγία Γραφή:
ς’ 3 ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἔσῃ μακροχρόνιος ἐπὶ τῆς γῆς.
3 για να βρεις καλό, να ευτυχήσεις και να ζήσεις πολλά χρόνια στη γη.
ς’ 4 καὶ οἱ πατέρες μὴ παροργίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλ’ ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου.
4 Και οι πατέρες μην ερεθίζετε και μην προκαλείτε τα παιδιά σας να θυμώσουν και να οργισθούν. Αλλά να τα ανατρέφετε με επιμέλεια και παιδαγωγία και συμβουλές που είναι σύμφωνες με το θέλημα του Κυρίου.
ς’ 5 Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε τοῖς κυρίοις κατὰ σάρκα μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας ὑμῶν ὡς τῷ Χριστῷ,
5 Οι δούλοι να υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με ευθύτητα και ειλικρίνεια της καρδιάς σας, σαν να υπακούτε στο Χριστό.
ς’ 6 μὴ κατ’ ὀφθαλμοδουλίαν ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ’ ὡς δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ποιοῦντες τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐκ ψυχῆς,
6 Να τους υπηρετείτε όχι με υπηρεσία επίπλαστη, που γίνεται μόνο για τα μάτια, όπως κάνουν αυτοί που ζητούν να αρέσουν σε ανθρώπους, αλλά ως δούλοι του Χριστού, εκτελώντας το θέλημα του Θεού μέσα απ’ την ψυχή σας, με ειλικρίνεια και προθυμία,
ς’ 7 μετ’ εὐνοίας δουλεύοντες ὡς τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις,
7 με ενδιαφέρον και με καλή διάθεση, σαν να δουλεύετε για τον Κύριο και όχι για τους ανθρώπους.
ς’ 8 εἰδότες ὅτι ὃ ἐάν τι ἕκαστος ποιήσῃ ἀγαθόν, τοῦτο κομιεῖται παρὰ τοῦ Κυρίου, εἴτε δοῦλος εἴτε ἐλεύθερος.
8 Και να ξέρετε ότι οτιδήποτε καλό κάνει κάθε άνθρωπος, αυτό και θα πάρει πάλι απ’ τον Κύριο, ο οποίος θα τον ανταμείψει γι’ αυτό, είτε είναι δούλος είτε ελεύθερος.
ς’ 9 Καὶ οἱ κύριοι, τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸς αὐτούς, ἀνιέντες τὴν ἀπειλήν, εἰδότες ὅτι καὶ ὑμῶν αὐτῶν ὁ Κύριός ἐστιν ἐν οὐρανοῖς καὶ προσωποληψία οὐκ ἔστι παρ’ αὐτῷ.
9 Και οι κύριοι παρόμοια να φέρεστε στους δούλους σας. Να τους φέρεστε δηλαδή με το ίδιο πνεύμα της αγάπης και της καλής διαθέσεως, με το οποίο οφείλουν να σας υπηρετούν κι εκείνοι. Να αποφεύγετε την απειλή και τη φοβέρα, και πολύ περισσότερο τις τιμωρίες και τα χτυπήματα. Να φέρεστε δηλαδή με επιείκεια, γνωρίζοντας ότι κι εσείς οι ίδιοι που είστε κύριοί τους έχετε Κύριο στους ουρανούς που δεν μεροληπτεί ούτε χαρίζεται ανάλογα με τα πρόσωπα, αλλά θα αποδώσει στον καθένα το δίκαιο, είτε αυτός είναι δούλος είτε κύριος.
ς’ 10 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
10 Η προτροπή λοιπόν που μένει να σας κάνω, αδελφοί μου, είναι: Να ενισχύεσθε με τη δύναμη που σας δίνει η κοινωνία σας με τον Κύριο και που πηγάζει από την πανίσχυρη δύναμή του.
ς’ 11 ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
11 Ντυθείτε ολόκληρο τον οπλισμό με τον οποίο οπλίζει ο Θεός τους στρατιώτες του, για να μπορείτε να αντιστέκεστε στα πανούργα τεχνάσματα του διαβόλου.
ς’ 12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
12 Διότι πραγματικά δεν έχουμε να παλέψουμε με αντιπάλους ίδιους με μας, με αίμα και σάρκα σαν τη δική μας, αλλά η πάλη και ο πόλεμός μας είναι με τις αρχές, τις εξουσίες, με τα διαβολικά αυτά τάγματα, με τους κοσμοκράτορες που εξουσιάζουν το πλήθος των ανθρώπων που είναι βυθισμένοι στο ηθικό σκοτάδι που επικρατεί στον κόσμο αυτό. Καλούμαστε να παλέψουμε με τα πνευματικά όντα που είναι γεμάτα πονηρία και κατοικούν ανάμεσα στη γη και στον ουρανό.
ς’ 13 διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.
13 Επειδή λοιπόν ο αγώνας είναι φοβερός, γι’ αυτό πάρτε πάνω σας και φορέστε την πανοπλία που δίνει ο Θεός, για να μπορέσετε να αντισταθείτε την ημέρα που ο πειρασμός θα σας προσβάλει με δύναμη. Κι αφού επιτελέσετε με ακρίβεια όλα τα καθήκοντά σας, να σταθείτε στη θέση σας και να την κρατήσετε καλά.
ς’ 14 στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,
14 Σταθείτε λοιπόν στην παράταξη του αγώνα. Ζωσθείτε την αλήθεια σαν ζώνη, ώστε ο φωτισμός της αλήθειας να σας δίνει πνευματική δύναμη και ευκινησία. Και φορέστε ως θώρακα τη δικαιοσύνη, ώστε να είστε απλήγωτοι από κάθε βέλος αδικίας και να μην παρασύρεσθε σε κανένα άδικο έργο εναντίον των ανθρώπων γύρω σας.
ς’ 15 καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης,
15 Και φορέστε στα πόδια σας ως υποδήματα που θα σας διευκολύνουν να περπατάτε ελεύθερα, την ετοιμότητα και πρόθυμη δραστηριότητα που δίνει στην ψυχή η τήρηση του Ευαγγελίου, το οποίο παρέχει την ειρήνη.
ς’ 16 ἐν πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι·
16 Μαζί με όλα αυτά πάρτε επάνω σας και φορέστε ως θυρεό, δηλαδή στενόμακρη ασπίδα που θα σας σκεπάζει ολόκληρους, την πίστη, με την οποία θα μπορέσετε να σβήσετε όλους τους καυστικούς πειρασμούς του πονηρού που μοιάζουν με πύρινα βέλη.
ς’ 17 καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ,
17 Και δεχθείτε σαν περικεφαλαία την ελπίδα της σωτηρίας, ώστε, όπως η περικεφαλαία προστατεύει το κεφάλι του στρατιώτη, έτσι να περιφρουρούν τη διάνοιά σας οι αγαθοί και χαρούμενοι λογισμοί που εμπνέει η χριστιανική ελπίδα. Πάρτε και το μαχαίρι που δίνει το Άγιον Πνεύμα, και το οποίο είναι ο λόγος του Θεού.
ς’ 18 διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων,
18 Αλλά και μ’ όλο αυτό τον οπλισμό που θα φέρετε, πάλι θα εξαρτάται τη νίκη σας από τη θεία δύναμη και βοήθεια. να παρακαλείτε λοιπόν τον Θεό με όλα τα είδη της προσευχής και της αιτήσεως. Και να προσεύχεστε συνεχώς και κάθε στιγμή με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Να επιμένετε σ’ αυτό ακριβώς το έργο της προσευχής και να είστε άγρυπνοι με κάθε δυνατή επιμονή και δέηση για όλους τους Χριστιανούς.
ς’ 19 καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου, ἐν παρρησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου,
19 Και ιδιαιτέρως να προσεύχεστε για μένα να μου δοθεί απ’ τον Θεό σοφία, για να μιλώ κατάλληλα και σωστά, να μου ανοίξει δηλαδή ο Θεός το στόμα μου για να διακηρύξω με παρρησία και αφοβία το μυστήριο του Ευαγγελίου,, την αλήθεια που ήταν μέχρι πριν από λίγο καιρό κρυμμένη και φανερώθηκε τώρα απ’ τον Θεό.
ς’ 20 ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡς δεῖ με λαλῆσαι.
20 Για την αλήθεια αυτή είμαι πρεσβευτής σταλμένος απ’ τον Θεό. Κι ως έμβλημα του μεγάλου αυτού αξιώματός μου έχω την αλυσίδα με την οποία είμαι δεμένος. Να προσεύχεστε για μένα, ώστε να μιλήσω με παρρησία για το μυστήριο του Ευαγγελίου, όπως πρέπει να μιλήσω.
ς’ 21 Ἵνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖς τὰ κατ’ ἐμέ, τί πράσσω, πάντα ὑμῖν γνωρίσει Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν Κυρίῳ,
21 Για να μάθετε λοιπόν κι εσείς τα δικά μου νέα, τι κάνω δηλαδή, για όλα θα σας πληροφορήσει ο Τυχικός, ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος στο έργο του Κυρίου.
ς’ 22 ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν.
22 Σας τον έστειλα γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, για να μάθετε όλα τα δικά μας νέα και για να παρηγορήσει τις καρδιές σας.
ς’ 23 Εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
23 Σας εύχομαι ο Θεός Πατήρ και ο Κύριος Ιησούς Χριστός να δίνουν στους αδελφούς ειρήνη και αγάπη συντροφευμένη με πίστη.
ς’ 24 Ἡ χάρις μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ· ἀμήν.
24 Η χάρις να είναι με όλους όσους αγαπούν τον Κύριό μας Ιησού Χριστό με αγάπη που μένει πάντοτε άφθαρτη και αιώνια.